Die erste Form eines Verbes ist immer der Infinitiv (z.B.: me shku 'gehen').
Danach kommen drei konjugierte Formen: die erste Person Singular Präsens (shkoj 'ich gehe'),
gefolgt von der ersten Person Singular Aorist (shkova 'ich ging')
und zuletzt die erste Person Singular Imperfekt (shkojsha 'ich ging').
Auf Deutsch gibt es nur eine Zeit, die sich auf die Vergangenheit bezieht,
mit der hier sowohl der Aorist als auch das Imperfekt übersetzt werden: das Präteritum.
Auf Albanisch bezieht sich der Aorist allerdings auf eine abgeschlossene Handlung in der Vergangenheit,
die nur einmal passiert ist, während sich das Imperfekt auf eine wiederholte Handlung in der Vergangenheit bezieht.
Das angegebene Nomen ist immer der unbestimmte Nominativ Singular (z.B. kerr 'Auto'). Danach kommt der bestimmte Nominativ Singular (kerri 'das Auto'), wie auch der unbestimmte Nominativ Plural (kerre 'Autos') und zuletzt der bestimmte Nominativ Plural (kerret 'die Autos').
gja (gjaja, gjana, gjanat), n.f. — Ding, Sache;
S’ka gja! 'Keine Sorge!, Macht nichts!'.
gjadhetë num. — sechzig.
gjadhetë e dy num. — zweiundsechzig.
gjadhetë e gjashtë num. — sechsundsechzig.
gjadhetë e katër num. — vierundsechzig.
gjadhetë e nanë num. — neunundsechzig.
gjadhetë e njo num. — einundsechzig.
gjadhetë e pesë num. — fünfundsechzig.
gjadhetë e shtatë num. — siebenundsechzig.
gjadhetë e tetë num. — achtundsechzig.
gjadhetë e tre num. — dreiundsechzig.
gjagjë (gjagja, gjagjallarë, gjagjallarët), n.f. — Onkel (väterlicherseits).
gjagji n.m. — Onkelchen (väterlicherseits).
gjak (gjaki/gjaku), n.m. — Blut.
gjakmarrje (gjakmarrja, gjakmarrje, gjakmarrjet), n.f. — Blutrache, Fehde, Vendetta.
Gjakovë (Gjakova), n.f. — Gjakova.
gjallë (e/i) adj. — lebendig, am Leben.
gjallnu (me) (gjallnoj, gjallnova, gjallnojsha), v. — beleben, wiederbeleben.
gjalpë (gjalpi, gjalpë, gjalpët), n.m. — Butter.
gjanë (e/i) adj. — breit, weit.
gjarpën (gjarpni, gjarpninj, gjarpninjtë), n.m. — Schlange.
gjarpër (gjarpëri, gjarpërinj, gjarpërinjtë), n.m. — Schlange.
gjashtë num. — sechs.
gjashtë (e/i) adj. — sechste/r.
gjashtë mijë num. — sechstausend.
gjashtëmdhetë num. — sechszehn.
gjashtëqind num. — sechshundert.
gjashtëqind e dy num. — sechshundertzwei.
gjashtëqind e njo num. — sechshunderteins.
gjatë prep. — während.
gjatë (e/i) adj. — lang.
gjdo det. — jede, jedes, jeder.
gjelbërt (e/i) adj. — grün.
gjellë (gjella, gjellë/gjella, gjellët/gjellat), n.f. — Gericht.
gjendje (gjendja, gjendje, gjendjet), n.f. — Zustand, Lage, Fassung, Situation.
gjeneratë (gjenerata, gjenerata, gjeneratat), n.f. — Generation.
gjenocid (gjenocidi, gjenocide, gjenocidet), n.m. — Genozid, Völkermord.
gjerdan (gjerdani, gjerdanë, gjerdanët), n.m. — Halskette.
gjerman/e adj. — deutsch.
gjerman/e (gjermani/gjermanja, gjermanë/gjermane, gjermanët/gjermanet), n. — Deutsche/r.
Gjermani (Gjermania), n.f. — Deutschland.
gjermanisht (gjermanishtja), n.f. — Deutsch.
gjermankë (gjermanka, gjermanka, gjermankat), n.f. — Deutsche.
gjet (me) (gjej, gjeta, gjejsha), v. — finden.
gjeth adv. — immer.
Gjilan (Gjilani), n.m. — Gjilan.
gjimnaz (gjimnazi, gjimnazë, gjimnazët), n.m. — Gymnasium.
gjin n.f. — Leute.
gjini (gjinia), n.f. — Genus, Geschlecht.
gjirafë (gjirafa, gjirafa, gjirafat), n.f. — Giraffe.
gjithandej adv. — überall.
gjithçka pron. — alles.
gjithë det. — alles, alle, ganz.
gjithësi (gjithësia), n.f. — All, Weltall, Weltraum, Universum.
gjithkah adv. — überall.
gjithmonë adv. — immer.
gjithsesi adv. — allerdings, dennoch, jedoch, wie auch immer.
gjizë (gjiza), n.f. — Molke, Molkenkäse.
gjuhë (gjuha, gjuhë, gjuhët), n.f. — Sprache;
E foli gjuhën shqipe. 'Ich spreche die albanische Sprache'.
gjuhësi (gjuhësia), n.f. — Linguistik, Sprachwissenschaft.
gjuhësor/e adj. — linguistisch, sprachwissenschaftlich, sprachlich.
gjuhëtar/e (gjuhëtari/gjuhëtare, gjuhëtarë/gjuhëtare, gjuhëtarët/gjuhëtaret), n. — Linguist, Sprachwissenschaftler.
gjujt (me) (gjuj, gjujta, gjujsha), v. — jagen, schießen, treffen.
gjumë (gjumi), n.m. — Schlaf;
Kam ra në gjumë. 'Ich bin eingeschlafen'.
gjygym (gjygymi, gjygyma, gjygymat), n.m. — Teekanne.
gjykim (gjykimi, gjykime, gjykimet), n. — Urteil.
gjyks (gjyksi, gjyksa, gjyksat), n.m. — Brust.
gjyku (me) (gjykoj, gjykova, gjykojsha), v. — richten, urteilen, beurteilen, einschätzen.
gjynah (gjynahi/gjynahu, gjynahë, gjynahët), n.m. — Sünde;
Gjynah aj djalë! 'Ich bemitleide diesen Jungen!'.
gjyq (gjyqi, gjyqe, gjyqet), n.m. — Gericht, Gerichtsverfahren, Rechtsstreit.
gjyqtar/e (gjyqtari/gjyqtare, gjyqtarë/gjyqtare, gjyqtarët/gjyqtaret), n. — Richter/in.
gjysë (gjysa, gjysa, gjysat), n.f. — Hälfte.
gjysh (gjyshi, gjysha, gjyshat), n.m. — Großvater, Opa.
gjyshe (gjyshja, gjyshe, gjyshet), n.f. — Großmutter, Oma.
gjyzllyka (gjyzllykat), n.f. — Brille.
